Μια φορά και ένα καιρό...
Ζούσε ένα κοριτσάκι πολύ ευτυχισμένο στο μικρό σπιτάκι στο βουνό που έμενε με τη γιαγιά του. Το έλεγαν Αγάπη, και είχε για φίλους τα ζώα του βουνού. Η γιαγιά της ήξερε πολύ ενδιαφέροντα πράγματα. Επίσης η γιαγιά της μιλούσε για την πόλη. Δεν ήταν πολύ ωραία εκεί. Γεμάτη καυσαέριο και κλάξον... Δεν ήθελε να μείνει εκεί...
Ζούσε ένα κοριτσάκι πολύ ευτυχισμένο στο μικρό σπιτάκι στο βουνό που έμενε με τη γιαγιά του. Το έλεγαν Αγάπη, και είχε για φίλους τα ζώα του βουνού. Η γιαγιά της ήξερε πολύ ενδιαφέροντα πράγματα. Επίσης η γιαγιά της μιλούσε για την πόλη. Δεν ήταν πολύ ωραία εκεί. Γεμάτη καυσαέριο και κλάξον... Δεν ήθελε να μείνει εκεί...
Ήταν πολύ καλά στο βουνό. Το σπίτι της γιαγιάς είχε δύο δωμάτια, μία κουζίνα, ένα μπάνιο και ένα πολύ μεγάααλο κήπο. Το δικό της δωμάτιο το είχε στολίσει με λουλούδια. Κάθε βράδυ παίρνει ένα ωραίο μπάνιο με αφρό και ωραία μυρουδιά...
Μια μέρα λοιπόν, καθώς η Αγάπη έκανε βόλτα στο λιβάδι είδε ένα τοίχο. Πάνω μια πόρτα με σκαλισμένα γράμματα στεκόταν λίγο γκρεμισμένη. Η Αγάπη διάβασε: Ο ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΚΗΠΟΣ. Μόλις παρατήρησε πόσο είχε απομακρυνθεί από το σπίτι της. Τώρα ήταν μια κουκκίδα!!! Χωρίς να το σκεφτεί άνοιξε την πόρτα και την έκλεισε πίσω της. Τότε άκουσε μια φωνούλα να την παρακαλάει: "Τράβα το τρίτο φύλλο αριστερά. Γρήγορα!!!!" φώναξε ένα λουλούδι.
Η Αγάπη υπάκουσε. Με μιας το λουλούδι μεταμορφώθηκε σε μια όμορφη νεράιδα. Της είπε:"Αξίζεις μία ανταμοιβή! Πες μου τι χάρη θέλεις να σου κάνω!" Η Αγάπη απάντησε:"Θα ήθελα να μιλάω στα ζώα και στα πουλιά!" Έτσι και έγινε.. Πράγματι όταν βγήκαν από τον μυστικό κήπο ρώτησε το σκιουράκι: "Ωραία μέρα σήμερα ε;;" , και ο σκίουρος την απάντησε:"Και βέβαια!!!"... Δεν το πίστευε ότι μιλούσε στα ζώα!!! Και τότε είδε την κουκουβάγια να έρχεται και να κάθετε στον ώμο της. Την ρώτησε: "Κουκουβάγια πως δεν φοβάσαι εκεί ψηλά;" και η κουκουβάγια της απάντησε:" Γιατί έχω συνηθίσει!"
Ήταν φοβερό! Όντως μιλούσε στα ζώα και στα πουλιά!! Το πρώτο πράγμα που έκανε η Αγάπη ήταν να πάει να μιλήσει στη γιαγιά της. Αυτή θα ήξερε κάτι για το μυστικό κήπο, αφού ήξερε το λιβάδι σαν την τσέπη της! Καθώς βάδιζε για το σπίτι της άκουσε μία φωνή να της λέει: "Για που το έβαλες μικρούλα;" Γύρισε η Αγάπη και είδε μια πασχαλίτσα. Σαν να μην ήξερε τι κάνει της απάντησε: "πηγαίνω σπίτι μου", "το φαντάστηκα!" λέει η πασχαλίτσα... Άλλο τούτο ήταν και αυτό... Η νεράιδα της είχε δώσει τη δύναμη να μιλάει και στα έντομα!!
Όταν έφτασε στο σπίτι όμως τα διηγήθηκε στην γιαγιά της. Η γιαγιά χωρίς καθόλου να είναι ξαφνιασμένη της εξήγησε ότι αυτός ο μυστικός κήπος ήταν ταυτόχρονα ο τάφος των προ-προ-προ παππούδων και γιαγιάδων της. Αλλά μετά συμπλήρωσε ότι ήταν αργά και έπρεπε να πάει για ύπνο...Το άλλο πρωί όμως ζήτησε από την γιαγιά της να πάνε μαζί στον κήπο... Αυτή δίστασε λίγο στην αρχή αλλά μετά συμφώνησε... Ένιωθε πιο άνετα τώρα που η γιαγιά της ήρθε μαζί της...
Μπήκαν μέσα στον κήπο και συνάντησαν την νεράιδα που τις προσκάλεσε να πιουν τσάι...Το απόλαυσαν πολύ και διασκέδασαν σαν τρελές!!! Αλλά αυτό έπρεπε να μείνει μυστικό!! Έτσι περνούσαν οι μέρες... Χαρούμενες!! Μια μέρα όμως καθώς πήγαιναν στον κήπο είδαν ένα μικρό παιδάκι παρατημένο στον δρόμο! Χωρίς να το σκεφτούν το πήραν μαζί τους... Παρόλο που ο κήπος έπρεπε να είναι μυστικό τον πήραν μαζί... Στο τέλος της ημέρας το παιδάκι ξαναβρήκε το χαμόγελο του...Μόλις το πήγαν στους γονείς του η γιαγιά και η Αγάπη πήγαν στο σπίτι τους και κάθισαν δίπλα στη φωτιά. Ήταν λίγο χλωμές άλλα μέσα στην καρδιά τους φώλιασε η ευτυχία γι'αυτό που έκαναν! Η γιαγιά ήταν πολύ χαρούμενη όταν πήγαιναν εκεί ενώ όταν γυρνούσαν έκλαιγε... Ήταν πολύ παράξενο...
Ο χειμώνας ερχόταν... Όταν η Αγάπη ρώτησε τη γιαγιά της αν μπορούσαν να φιλοξενήσουν κάποια ζωάκια για τον χειμώνα εκείνη πέταξε από τη χαρά της.. Άλλα ο χειμώνας δεν τους εμπόδιζε να πάνε στον κήπο... Τώρα πια είχαν γίνει φίλες με τη νεράιδα και πήγαιναν και το βράδυ. Αν η γιαγιά της ή η Αγάπη αισθανόταν άσχημα...ΩΠ!!! Πήγαιναν στον μυστικό κήπο...Αυτός ο κήπος έμεινε μυστικό μέχρι τα 20 χρόνια της Αγάπης...και τα 30...Όταν έφτασε στα 30 όμως συνάντησε ένα βοσκό που έγιναν φίλοι... Πιο μετά όμως ο βοσκός έφυγε και έμεινα η γιαγιά και η Αγάπη... Ζούσαν μαζί ώσπου μια μέρα χρειάστηκε να πάνε στην πόλη... Εκεί πήραν μερικά φάρμακα για τη γιαγιά... Καθώς περπατούσαν όμως συνάντησαν μια ευγενική κοπέλα. Τους είπε ότι πήγαιναν από τον καλό δρόμο αλλά επειδή τους φάνηκε καλή της είπαν να έρθει μαζί τους...
Όταν τελείωσαν με τα φάρμακα για την γιαγιά κάθισαν σε ένα όμορφο μπαράκι για να τα πουν. Και ανακάλυψαν ότι αυτή η κοπέλα που ονομαζόταν Ευτυχία ήταν η αδερφή της Αγάπης. Όμως κατάλαβαν γρήγορα ότι έπρεπε να πάνε την γιαγιά στο λιβάδι εκεί στο σπιτάκι στο βουνό, γιατί αλλιώς η γιαγιά θα πέθαινε. Το τελευταίο όμως πράγμα που ζήτησε η γιαγιά ήταν να την θάψουν στον μυστικό κήπο... Μπόρεσε να τον δει για τελευταία φορά...και να δώσει ένα φιλί στις εγγονές της...
Λίγο καιρό μετά τα κορίτσια παντρεύτηκαν... Η Ευτυχία παντρεύτηκε τον βοσκό και η Αγάπη έναν πολίτη που ζούσε στην πόλη... Τελικά, τα δύο ζευγάρια εγκαταστάθηκαν στο βουνό στο σπίτι της γιαγιάς...Όσο για τον μυστικό κήπο...έμεινε μυστικό ανάμεσα στις δύο αδερφές και στην νεράιδα!!!!
Ζωή, 8 χρονών








Πολύ όμορφο Ζωή! Να ρωτήσω από πού το εμπνεύστηκες?
ΑπάντησηΔιαγραφήεμ...Δεν ξερω...Ισως απο τις καλες ιδεες μιας φιλης...Τι λες; (Ζωη η ιδια)
ΔιαγραφήΔηλαδή συζητάς με τις φίλες σου τέτοιες φανταστικές ιστορίες?
Διαγραφή(τόνους γιατί δε βάζουμε?????)