Η ώρα του παραμυθιού: Η ιστορία της Ρόζας!

Μια φορά και ένα καιρό...

Κεφάλαιο 1: Μιλάει η Λουλουδάτη

Γεια σας! Με λένε Λουλουδάτη! Βρίσκομαι στην κουζίνα και στολίζω το τραπέζι της μαντάμ Λεμπράντα. Με έχει αφήσει να προσέχω τα κεκάκια. Η μαντάμ Λεμπράντα ξέρει ότι εμείς τα πράγματα οι κουβέρτες, τα φαγητά κτλ είμαστε ζωντανά...

Λοιπόν αρχίζουμε!

Τα κεκάκια βγήκαν από το φούρνο δέκα παρά. Τα οδήγησα στα κρεβάτια τους και τα νανούρισα. Ήλπιζα να έχουν κοιμηθεί όλα και γι'αυτό πήγα να κάνω τις δουλειές του σπιτιού. Όταν τελείωσα πήγα να ετοιμάσω το βραδινό της μαντάμ και του μεσιέ Λεμπράντα. Ουφ!! Τελείωσα. Ξαναπήγα να ελέγξω τα κεκάκια. Μόλις συνειδητοποίησα ότι έλειπε το ένα. Έβαλα τις φωνές και έτρεχα πάνω κάτω. "χι!χι!" άκουσα ένα γελάκι. Γύρισα και γύρισα να δω τι ήταν. Ήταν η Ρόζα το πιο μικρό. Πάλι έφυγες! την μάλωσα. Η γάτα θα μπορούσε να σε φάει...

Την πήρα αγκαλιά και την πήγα στο κρεβάτι με τα άλλα κεκάκια. Αυτή μου εξήγησε ότι φοβόταν επειδή ήταν στην άκρη άκρη από το κρεβάτι. Εγώ κατάλαβα ότι έπρεπε να τη βάλω μέσα, Έτσι την έβαλα ανάμεσα στην Εύα και στον Άκη. Ακριβώς στη μέση! Έτσι όπως έπρεπε. Της είπα καληνύχτα και έφυγα. Τα αφεντικά μου γύρισαν. Κάθισαν κουρασμένοι στο τραπέζι να φάνε. Με ευχαρίστησαν που τους έκανα αυτή την ωραία ζεστή σούπα, ότι πρέπει για το βραδινό.

Όταν πήγαν για ύπνο κάθισαν κοντά στο τζάκι και διάβασα το βιβλίο μου. Όταν άκουσα μία φωνή "γειαα" με χαιρέτησε κάποιος. Γύρισα και είδα τη Ρόζα να με κοιτάει. Κατάλαβα ότι δε μπορούσα να τη βάλω στο κρεβάτι γι' αυτό τα παράτησα. Την πήρα αγκαλιά μου και της διάβασα μια ωραία ιστορία. Η Ρόζα έμεινε μόνη στο σαλόνι. Μου είχε υποσχεθεί να μην τα κάνει όλα άνω κάτω. Όταν έφυγα είχα την αίσθηση ότι δεν έπρεπε να την αφήσω μόνη της.

Κεφάλαιο 2: Μιλάει η Ρόζα

Επιτέλους έμεινα μόνη. Αποφάσισα να εξερευνήσω το σπίτι. Δεν στο φούρνο όοοοοχι. Πήγα στο σαλόνι, στο μπάνιο, στο δωμάτιο για φιλοξενούμενους κλπ. Όταν τελείωσα να κάνω το γύρο άκουσα μία φωνούλα να λέει: "Ελευθέρωσέ με. Σέ παρακαλώ!'. Γύρισα και είδα ένα γλειφιτζούρι μέσα σε ένα βάζο να κλαίει και να με παρακαλάει να το ελευθερώσω.

Το ελευθέρωσα και μου είπε ότι το λένε Αλέξανδρο. Γίναμε γρήγορα φίλοι και αποφασίσαμε να γυρίσουμε μαζί τον κόσμο. Βγήκαμε έξω στην αυλή και ακούσαμε μια φωνούλα να μας ρωτάει αν μπορούμε να το πάρουμε μαζί μας. Ήταν ένα φύλλο!!! Το πήραμε μαζί μας και συνεχίσαμε το δρόμο μας. Είχαμε φτάσει μπροστά από μια σπηλιά. Μπήκαμε μέσα και είδαμε μια γριά να κάθεται στο βάθος...

Παρόλο που δεν ήταν και τόσο ρομαντική αυτή η μάγισσα ήταν πάααααρα πολύ έξυπνη. Τους είπε ότι ο κανονικός τους εαυτός ήταν άνθρωποι. Τους έδωσε ένα φίλτρο μεταμορφώνοντας και αυτούς σε ανθρώπους. Τους συμβούλεψε να δώσουν αυτό το φίλτρο στα άλλα αντικείμενα στις κουβέρτες, στα φαγητά και στη λουλουδάτη. Ήταν και αυτοί άνθρωποι. Το έκαναν λοιπόν και όλοι μεταμορφώθηκαν σε ανθρώπους...